چند واقعیت دربارۀ نابینایان و افراد با آسیبهای بینایی که ممکن است ندانید

با سلام
در این نوشته قصد دارم چند واقعیت مربوط به نابینایان و افراد دارای آسیبهای بینایی را باهم مرور کنیم.

ممکن است در کنار فردی که دارای اختلال بینایی است راه بروید و آن را ندانید

در جهان، کمتر از ۲ درصد از افراد کم بینا از عصای سفید برای حرکت استفاده می کنند. بقیه از سگ راهنما استفاده می کنند یا اصلاً از هیچ وصیله‌ای استفاده نمی‌کنند.

درجات مختلفی از نابینایی وجود دارد.

ممکن است شخصی از نظر قانونی نابینا باشد اما همچنان رنگ ها، اشکال و درجات مختلف نور را ببیند. در واقع، تنها حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از افرادی که نابینا هستند، اصلاً چیزی نمی بینند.

هشتاد درصد آسیب‌های بینایی قابل پیشگیری یا درمان هستند!

با کمال تعجب، ۸۰ درصد از مشکلات بینایی در سراسر جهان با مراقبت های پزشکی فوری و معاینات منظم چشم قابل پیشگیری یا حتی درمان هستند. به ویژه، یکی از علل اصلی نابینایی در میان بزرگسالان بالای ۵۰ سال، آب مروارید است که با جراحی قابل درمان است. سازمان هایی مانند سازمان بهداشت جهانی در تلاش هستند تا علل نابینایی قابل اجتناب را در کشورهای در حال توسعه از بین ببرند.

نابینایان نیز خواب می‌بینند

افرادی که نابینا هستند به همان اندازۀ افراد بینا احتمال دارد که در هنگام خواب، رویاهای واضحی را تجربه کنند.

تفاوت این است که رویاهای آنها تحت سلطه حواس فعالشان است. یک مطالعه دانمارکی همچنین نشان می دهد که افرادی که نابینا هستند باید کابوس های بیشتری را نسبت به همتایان بینای خود تحمل کنند.

سگهای راهنما تغییر‌رنگ چراغ‌های راهنما را متوجه نمی‌شوند.

سگ های راهنما نمی توانند تشخیص دهند که چراغ راهنمایی سبز است یا قرمز یا تغییر رنگ می دهد. فردی که نابینا یا کم بینا است از نشانه های شنیداری مانند سر و صدای ترافیک استفاده می کند تا تشخیص دهد چه زمانی عبور از آن امن است و سپس به سگ خود علامت می دهد که به جلو برود. اگر ماشینی بیاید، سگ از اطاعت فرمان امتناع می کند.

افراد نابینا حواس فوق‌العاده ندارند.

افرادی که با نابینایی زندگی می‌کنند، حواس با قدرت‌های فوق‌العاده ندارند، اگرچه برای حرکت در جهان به حواس دیگر خود وابسته هستند.
شنوایی برای نابینایان حس اصلی است، در حالی که برای افراد بینا بینایی آنها حس اصلیشان است.
از این رو، هنگامی که یک بینا مشغول تماشای یک فیلم است، نابینایان برای دنبال کردن آن به شنوایی خود وابسته هستند.
به عبارت دیگر، افراد با آسیب‌های بینایی به شنوایی خود متکی هستند، در حالی که افراد بینا کمتر به آن توجه می کنند زیرا در عوض مشغول دیدن اطلاعات هستند.
از این رو، این تصور نادرست وجود دارد که افراد نابینا حس شنوایی پیشرفته تری دارند، در حالی که برای درک جهان، به سادگی بیشتر به آن تکیه می کنند.

تقریباً ۷۰ درصد از افرادی که در ایالات متحده نابینا هستند، اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته را تجربه می کنند. وضعیتی که در آن ریتم شبانه روزی فرد با برنامه خواب معمولی مطابقت ندارد و باعث بی خوابی در شب یا میل به خواب در طول روز می شود.

افرادی که نابینا هستند اغلب در تشخیص عطرها بهتر از همسالان بینای خود هستند.

مطالعات این افسانه قدیمی را که نابینایی حواس دیگر را تیز می کند، رد کرده است، اما محققان معتقدند که افرادی که نابینا هستند، توجه بیشتری به بوی یک شی دارند و انرژی شناختی بیشتری را صرف فهرست نویسی آن اطلاعات می کنند.

افراد نابینا اغلب در عشق خوش شانس‌اند.

۶۵ درصد از آمریکایی هایی که نابینا هستند ازدواج کرده اند یا با یک شریک زندگی می کنند و تنها ۱۶.۵ درصد طلاق گرفته اند. این درحالی است که هم آمار ازدواج / زندگی با یک شریک در افراد بینا کم‌تر است و هم آمار طلاق در افراد بینای امریکایی بیشتر است.

نابینایان می توانند از کامپیوتر و گوشی های هوشمند استفاده کنند

برخی از افراد دارای آثیسهای بینایی دارای بینایی ناقص هستند و این امکان را برای آنها فراهم می کند تا صفحه نمایش رایانه یا تلفن هوشمند را با کمک برنامه‌های ذره‌بین ببینند. با این حال، افرادی که بینایی کم‌تری دارند، با کمک فناوری کمکی به دو روش مختلف به رایانه دسترسی دارند.
یکی از راه ها استفاده از نمایشگر خط بریل است که به کامپیوتر متصل می شود و متن را خط به خط به خط بریل تبدیل می کند.
یکی دیگر از راه های دسترسی به رایانه، یک صفحه خوان است که اطلاعات مشاهده شده روی صفحه رایانه را می خواند. مورد دوم در تلفن های هوشمند نیز اجرا می شود، جایی که افراد می توانند از فناوری کمکی مانند TalkBack یا VoiceOver برای دسترسی به تلفن خود استفاده کنند.

تمامی نابینایان، نابینا به نظر نمیرسند.

تعداد زیادی از افراد که با از دست دادن بینایی زندگی می کنند، نا‌امیدی خود را از افراد بینا ابراز می کنند که به اختلال بینایی‌شان شک دارند.
نابینایان می آموزند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و چگونه کارها را انجام دهند، صرف نظر از نقص بینایی‌شان.

اسب های راهنما یک گزینه هستند.

بله شما آنرا درست خواندید. برخی از افراد نابینا به جای سگ راهنما از اسب راهنما استفاده می کنند. این اسب‌های مینیاتوری برای انجام تمام کارهایی که یک سگ راهنما می‌تواند انجام دهد آموزش دیده‌اند، و آنها را به گزینه‌ای عالی برای کسانی که به سگ‌ها حساسیت دارند یا کسانی که از سگ می‌ترسند تبدیل می‌کنند.
در واقع چند حیوان راهنمای دیگر نیز وجود دارند که می توانند به افراد نابینا و کم بینا کمک کنند.

افراد نابینا ثابت می کنند که حالات صورت ذاتی است.

حتی فردی که از بدو تولد نابینا بوده است در هنگام خوشحالی لبخند می زند و در هنگام ناراحتی اخم می کند. این ثابت می کند که بسیاری از حالات چهره ما کپی شده یا اجتماعی نیستند، بلکه در کد بیولوژیکی ما ریشه دارند.

از این که تا پایان این نوشته با من همراه بودید، از شما کمال تشکر را دارم.

لطفا درصورتی که هرگونه نظر، پیشنهاد و یا انتقادی داشتید، حتما در نظرات این نوشته بنویسید.